board, arrow, sign

Jak wdrożyć mediację w szkole?

Czynniki sukcesu – czyli co zrobić, aby Szkolne Centrum Mediacji w naszej szkole przyniosło korzyści. Mediację rówieśniczą można wprowadzać do szkoły na wiele sposobów. Doświadczenie mediatorów z ośrodka mediacyjnego Fundacji Pracownia Dialogu pokazuje, że warto zaplanować w takim programie kilka działań:

  • Przeszkolenie kadry pedagogicznej (w tym przygotowanie i wybór opiekuna/opiekunów mediatorów rówieśniczych). Przyjmuje ono zazwyczaj formę tzw. rady szkoleniowej. Celem tego szkolenia jest przybliżenie wszystkim nauczycielom idei i założeń mediacji, jako efektywnego narzędzia rozwiązywania konfliktów bez przemocy. Nauczyciele zostają poinformowani także o poszczególnych etapach wprowadzania tego narzędzia do szkoły. Szkolenie wyposaża kadrę pedagogiczną w nowe informacje nt. efektywnego radzenia sobie z agresją i przemocą rówieśniczą, a także uwrażliwia na problem przemocy stosowanej wobec uczniów przez nauczycieli. Spotkanie służy również zachęceniu nauczycieli do wzięcia udziału w dłuższym szkoleniu dla mediatorów. Dobrze jest, aby przynajmniej jeden z nauczycieli został opiekunem Szkolnego Centrum Mediacji.
  • Zapoznanie z ideą mediacji pracowników administracji i obsługi oraz rodziców uczniów. W związku z tym, iż pracownicy administracji i obsługi są często pierwszymi osobami obserwującymi agresję i przemoc, to celem takiego działania jest poinformowanie ich o tym, czym jest mediacja i jak należy efektywnie rozwiązywać konflikty. Zdobyta wiedza o konflikcie i mediacji pozwoli tej grupie budować lepszy klimat w szkole i odsyłać zwaśnionych i agresywnych uczniów do Szkolnego Centrum Mediacji. Spotkanie takie może odbyć się w formie szkoleniowej z wykorzystaniem metod aktywizujących.
    Niezbędne jest również zaangażowanie rodziców na rzecz pokojowego rozwiązywania konfliktów szkole przez ich dzieci. W wielu mediacjach potrzebna będzie zgoda opiekuna prawnego na realizację wypracowanych przez uczniów postanowień, tym bardziej istnieje potrzeba poinformowania o tym rodziców, jak również uzyskanie ich przychylności w realizowaniu zamierzeń projektu. Podczas spotkania rodzice mogą otrzymać specjalnie przygotowane ulotki nt. mediacji.
    Zazwyczaj wartością dodaną takiego spotkania jest zdobycie przez rodziców i pracowników szkoły informacji o możliwości korzystania z mediacji również w „sprawach dorosłych”.
  • Zapoznanie wszystkich uczniów z ideą mediacji (np. 2 godzinne spotkania warsztatowe dla każdej klasy). Mają one na celu promocję mediacji, jako efektywnego narzędzia rozwiązywania konfliktów bez przemocy. Jest to wskazanie na pozytywne, w przeciwieństwie do agresji, metody rozwiązywania sytuacji trudnych przy aktywnym udziale stron. Innym celem jest zainteresowanie tematem mediacji w szkole jak największej liczby uczniów. Z osób chętnych, cieszących się autorytetem i odpowiednio zmotywowanych mogą zostać wybrani uczniowie biorący udział w szkoleniu dla kandydatów na mediatorów rówieśniczych.
  • Przeszkolenie mediatorów rówieśniczych (wybranych i mających odpowiednie predyspozycje uczniów). Jest to zazwyczaj kilkunastogodzinne szkolenie, którego celem jest przygotowanie profesjonalnej grupy uczniów do pełnienia roli szkolnych mediatorów rówieśniczych, tworzących później zespół Szkolnego Centrum Mediacji (SCM). Będą oni udzielać pomocy swoim rówieśnikom w zakresie rozwiązywania konfliktów dzięki czemu będą mieli realny wpływ na funkcjonowanie SCM. W szkoleniu może wziąć również udział także grupa kilku nauczycieli, aby w przyszłości wspierać uczniów w mediacji konfliktów trudnych, gdzie wymagana będzie większa uwaga w kwestii bezstronności i neutralności mediatora. Jeden z przeszkolonych nauczycieli może zostać opiekunem SCM.
  • Wyznaczenie i przygotowanie odpowiedniego miejsca do przeprowadzania mediacji i ewentualnej siedziby Szkolnego Centrum Mediacji. Dobrze, aby mediatorzy rówieśniczy mieli swój „ośrodek”. Jeśli w szkole nie ma pomieszczenia, które mogłoby posłużyć za pokój do mediacji, to można wykorzystać jedną z sal. Nie jest najlepszym miejscem do prowadzenia mediacji – ze względu na konotację – gabinet psychologa/ pedagoga, czy tym bardziej gabinet dyrektora. Pomieszczenie do mediacji powinno być neutralne i zapewniać stronom poczucie bezpieczeństwa i komfortu (krzesła, stół, itp.).
  • Utworzenie Szkolnego Centrum Mediacji (oraz opracowanie jego regulaminu, wypracowanie i wdrożenie adekwatnych procedur mediacyjnych np.: jakie konflikty rozwiązujemy na drodze mediacji, jak można zgłosić sprawę, kto czuwa nad realizacją ugody, itd.).
  • Umieszczenie zapisu o mediacji w dokumentach regulujących działania szkoły (program profilaktyki, program wychowawczy, statut szkoły, itp.). W Polsce można znaleźć coraz więcej szkół, które w swoich dokumentach szkolnych umieszczają mediację, jako jedno z narzędzi wychowawczych. Oficjalne zapisanie mediacji, jako metody rozwiązywania konfliktów szkolnych w dokumentach, może ułatwiać stronom konfliktów podjęcie decyzji o skorzystaniu z pomocy Szkolnego Centrum Mediacji.
  • Prowadzenie działań wzmacniających mediatorów rówieśniczych i ich pracę. Na każdym etapie funkcjonowania Szkolnego Centrum Mediacji, a szczególnie na początkowym, niezbędne jest wsparcie młodych mediatorów przez zawodowych mediatorów np.: trenerów prowadzących szkolenie. Należy zastanowić się jak efektywnie pomagać zwaśnionym uczniom. Na dalszym etapie świetną formą podnoszenia kwalifikacji mediatorów rówieśniczych może okazać się ich udział w superwizji. W pewnym momencie szkoła stanie przed wyzwaniem uzupełnienia składu Szkolnego Centrum Mediacji z powodu odejścia najstarszych uczniów. Wymaga to wówczas zastanowienia się – jak wdrożyć młodszych kolegów i koleżanki do roli mediatorów. Warto nawiązać stałą współpracę z profesjonalnym ośrodkiem mediacyjnym.

Promocja działań Szkolnego Centrum Mediacji oraz idei mediacji w społeczności szkolnej i wśród rodziców. Uczenie się, innych niż agresja, sposóbów reagowania w sytuacji konfliktów wymaga czasu. Nie od razu ustawią się kolejki do mediatorów ze Szkolnego Centrum. Trzeba opracować plan działań na dany rok szkolny, zaplanować ciekawe akcje, których celem będzie ukazanie wartości mediacji, tego, jak może przebiegać i dlaczego warto z niej skorzystać. Warto też nieustannie przypominać się nauczycielom, że istnieje ktoś taki, jak grupa mediatorów rówieśniczych, która może ich znacznie odciążyć w pracy nad rozwiązywaniem konfliktów. Do swoich działań mediatorzy powinni angażować rodziców – np. Radę Rodziców.Należy tu podkreślić, że mediatorami rówieśniczymi mogą być tylko uczniowie. Dorośli/nauczyciele mogą również pomagać swoim uczniom w rozwiązywaniu ich konfliktów podejmując się roli mediatorów, jednak nigdy nie mogą nazwać się mediatorami rówieśniczymi. Mediacja jest efektywniejsza jeśli jest prowadzona przez dwójkę mediatorów. W uzasadnionych przypadkach np.: trudnego konfliktu mediację w szkole może poprowadzić także duet mediacyjny złożony z nauczyciela i ucznia odpowiednio przygotowanych do tej roli.

Scroll to Top
Przewiń do góry

Jestem mediatorem wpisanym na listę stałych mediatorów prowadzoną przez Prezesa Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu i Prezesa Sądu Okręgowego w Toruniu oraz mediatorem Sądu Polubownego przy Komisji Nadzoru Finansowego.

Specjalizuję się w sprawach z zakresu prawa rodzinnego, gospodarczego, cywilnego (w tym sprawy związane z zarządem i obrotem nieruchomościami), pracowniczego i prawa zamówień publicznych. 

Ukończyłam prawo na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, a następnie Studia Podyplomowe na kierunku „Rachunkowość Przedsiębiorstw” na Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy oraz Zarządzanie nieruchomościami w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy. Jestem absolwentką pierwszej edycji studiów podyplomowych „Profesjonalny Mediator Gospodarczy” organizowanych przez Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2020 roku ukończyłam Szkołę Stanowienia Prawa, w 2022 roku Nocny Kurs Prawa w Wyższej Szkole Prawa we Wrocławiu.

Doświadczenia nabyte podczas pracy w kancelarii prawniczej skłoniły mnie do poszukiwania innych sposobów rozwiązywania sporów toczących się przed sądami i organami egzekucyjnymi. Zainteresowałam się mediacją jako alternatywą dla długich, kosztownych i nie zawsze satysfakcjonujących strony konfliktu rozstrzygnięć sądowych. W 2017 roku ukończyłam szkolenie z mediacji zgodne ze standardami szkolenia mediatorów uchwalonymi przez Społeczną Radę do Spraw Rozwiązywania Konfliktów i Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości z dnia 29.10.2007r., a następnie odbyłam szkolenie z mediacji rodzinnych i staż w Fundacji Pracownia Dialogu w Toruniu. Ponadto ukończyłam liczne kursy i szkolenia m.in. kurs „Zarządzanie zasobami ludzkimi”, „Wprowadzenie do Public Relations dla mediatorów czyli jak mówić o mediacji”, Psychologia konfliktów i pracy adwokata” oraz uczestniczyłam w treningu asertywności i umiejętności społecznych. 

Systematycznie poddaję się superwizji oraz nieustannie podnoszę swoje kwalifikacje, bo mam świadomość, że wraz ze zmieniającym się światem zmieniają się także potrzeby i oczekiwania stron konfliktu, a ich zrozumienie oraz odkrywanie jest jedynym sposobem efektywnej pracy mediatora. W swojej pracy przestrzegam standardów prowadzenia mediacji i postępowania mediatora uchwalonych przez Społeczną Radę do Spraw Alternatywnych Metod Rozwiązywania Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości oraz dokładam wszelkich starań, aby osoby dobrowolnie uczestniczące w spotkaniach mediacyjnych poczuły swoją moc sprawczą w decydowaniu o swojej sytuacji i sposobie rozwiązania sporu.