chalk, colorful, dust

Zasady mediacji w szkole

Mediacja jest instytucją, która kieruje się kilkoma zasadami, które czynią z niej tak szczególną metodę radzenia sobie z konfliktami i sporami w różnych obszarach życia społecznego – także w sytuacji konfliktów w szkole. Warto przytoczyć niektóre z nich odnosząc je do specyfiki społeczności szkolnej.

Dobrowolność – każdy z uczestników mediacji bierze w niej udział z własnej i nieprzymuszonej woli. W każdym momencie istnieje możliwość wycofania się. Strony powinny być do mediacji raczej zachęcane, aniżeli zmuszane. Warto pokazać stronom konfliktu korzyści płynące z udziału w mediacji oraz alternatywne rozwiązania np. zastosowanie kar przewidzianych w odpowiednich dokumentach szkolnych. Każda ze stron konfliktu ma podczas mediacji możliwość jego samodzielnego rozwiązania i wyboru satysfakcjonujących ustaleń. Rezultatem mediacji może być ugoda mediacyjna (porozumienie). Zrealizowanie zobowiązań w niej przyjętych nie jest już kwestią dobrowolności ale obowiązku i może być monitorowane (sprawdzone) przez kogoś z dorosłych np.: pedagoga szkolnego, czy wychowawcę klasy.

Poufność – mediator nie ujawnia nikomu tego, czego dowiedział się prowadząc mediację. Funkcjonujący w ramach Szkolnego Centrum Mediacji mediatorzy nie powinni być wzywani przez personel szkoły (np.: dyrektora, wychowawcę klasy), żeby zdać relację z przebiegu mediacji. Nie sporządza się z mediacji czegoś w rodzaju stenogramu, co umożliwiałoby odtworzenie przebiegu mediacji. Ugoda mediacyjna podpisana przez strony mediacji nie jest objęta poufnością i może być udostępniona rodzicom uczniów, którzy brali udział w mediacji, wychowawcy klasy, czy dyrektorowi szkoły.

Bezstronność – podczas mediacji żadna ze stron nie jest faworyzowana przez mediatorów. Każda z nich ma jednakowe prawa i obowiązki. Mediator dba o przebieg rozmowy nie stając po żadnej ze stron i nie przyjmując roli pełnomocnika/ obrońcy żadnej z nich. Z punktu widzenia efektywnego rozwiązania konfliktu nie jest również konieczne wykazanie/udowodnienie czyjejś winy. Niezbędna jest natomiast zgodność co do zaistnienia faktu/ zdarzenia np.: bójki, zniszczenia rzeczy osobistych, itp. To na tej podstawie mediatorzy zadają stronom pytania o to, jak powinna wyglądać ich przyszłość, aby była lepsza niż przeszłość, która rodziła konflikty i nieporozumienia.

Neutralność mediatora wobec przedmiotu sporu – mediator nie narzuca stronom gotowych rozwiązań, lecz pomaga im je wypracować. Dba o realność i konkretność zawartego porozumienia. Dokłada również starań, aby porozumienie między stronami konfliktu nie stało w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego w szkole, aby nie było sprzeczne np.: z regulaminem czy statutem szkoły. Poprzez stosowanie zaawansowanych technik mediacyjnych mediatorzy upewniają się, że strony konfliktu są świadome zobowiązań przyjętych na siebie w ugodzie mediacyjnej.

Akceptowalność – strony mediacji mają prawo w ważnych przypadkach poprosić o zmianę mediatora lub mediatorów. Dzieje się tak np. wówczas, gdy mediatora łączą relacje z jedną ze stron i mogłoby to stanowić zagrożenie dla jakości postępowania mediacyjnego. W takiej sytuacji osoba kierująca Szkolnym Centrum Mediacji powinna wyznaczyć innego mediatora do poprowadzenia danej sprawy

Scroll to Top
Przewiń do góry

Jestem mediatorem wpisanym na listę stałych mediatorów prowadzoną przez Prezesa Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu i Prezesa Sądu Okręgowego w Toruniu oraz mediatorem Sądu Polubownego przy Komisji Nadzoru Finansowego.

Specjalizuję się w sprawach z zakresu prawa rodzinnego, gospodarczego, cywilnego (w tym sprawy związane z zarządem i obrotem nieruchomościami), pracowniczego i prawa zamówień publicznych. 

Ukończyłam prawo na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, a następnie Studia Podyplomowe na kierunku „Rachunkowość Przedsiębiorstw” na Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy oraz Zarządzanie nieruchomościami w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy. Jestem absolwentką pierwszej edycji studiów podyplomowych „Profesjonalny Mediator Gospodarczy” organizowanych przez Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2020 roku ukończyłam Szkołę Stanowienia Prawa, w 2022 roku Nocny Kurs Prawa w Wyższej Szkole Prawa we Wrocławiu.

Doświadczenia nabyte podczas pracy w kancelarii prawniczej skłoniły mnie do poszukiwania innych sposobów rozwiązywania sporów toczących się przed sądami i organami egzekucyjnymi. Zainteresowałam się mediacją jako alternatywą dla długich, kosztownych i nie zawsze satysfakcjonujących strony konfliktu rozstrzygnięć sądowych. W 2017 roku ukończyłam szkolenie z mediacji zgodne ze standardami szkolenia mediatorów uchwalonymi przez Społeczną Radę do Spraw Rozwiązywania Konfliktów i Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości z dnia 29.10.2007r., a następnie odbyłam szkolenie z mediacji rodzinnych i staż w Fundacji Pracownia Dialogu w Toruniu. Ponadto ukończyłam liczne kursy i szkolenia m.in. kurs „Zarządzanie zasobami ludzkimi”, „Wprowadzenie do Public Relations dla mediatorów czyli jak mówić o mediacji”, Psychologia konfliktów i pracy adwokata” oraz uczestniczyłam w treningu asertywności i umiejętności społecznych. 

Systematycznie poddaję się superwizji oraz nieustannie podnoszę swoje kwalifikacje, bo mam świadomość, że wraz ze zmieniającym się światem zmieniają się także potrzeby i oczekiwania stron konfliktu, a ich zrozumienie oraz odkrywanie jest jedynym sposobem efektywnej pracy mediatora. W swojej pracy przestrzegam standardów prowadzenia mediacji i postępowania mediatora uchwalonych przez Społeczną Radę do Spraw Alternatywnych Metod Rozwiązywania Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości oraz dokładam wszelkich starań, aby osoby dobrowolnie uczestniczące w spotkaniach mediacyjnych poczuły swoją moc sprawczą w decydowaniu o swojej sytuacji i sposobie rozwiązania sporu.